کد نویسی استاندارد

اگر هر برنامه نویسی میخواهد به عنوان یک برنامه نویس حرفه ای شناخته شود باید به صورت استاندارد کدنویسی کند ( Coding Standards ). البته کدنویسی استاندارد کار ساده ای نیست و گاهاً باعث خستگی شدید میشود اما لازم است در پروژه های بزرگ و تیمی، اعضا از یک سری قوانین تبعیت کنند. برای مثال اگر قانون تعداد اسپیس ها که در برنامه نویسی وجود دارد را بین خود وضع کنیم تا همه طبق الگو پیش بروند، تمام اعضای این تیم برنامه نویسی باید اطاعت امر کنند. اگر برنامه نویسی در این بین از قوانین تخطی کند ممکن است تمام کار دیگر برنامه نویسان را نیز بی نتیجه کند و به قول معروف هرچه رشته دارند را پنبه کند! برای کد نویسی استاندارد ابزارهایی هستند که میتوان از آن ها استفاده کرد تا استاندارد نویسی را آسان تر کنند که این نوع ابزار ها بسته به IDE هایی که ما استفاده میکنیم میتوانند خصوصیات متفاوت داشته باشند.

استاندارد PSR در زبان PHP

در اینجا میتوان زبان PHP را مثال زد. سایت php-fig.org استاندارد هایی تحت عنوان PSR ارائه داده است ( PSR مخفف واژگان PHP Standard Recommendation است )؛ کسانی که از این استاندارد استفاده میکنند کد های خوانا و قابل فهم تری برای دیگر برنامه نویسان ارائه میدهند یعنی اگر فردی از این استاندارد ها در کدنویسی خود استفاده کند، دیگر برنامه نویسان با دیدن کدهای او به راحتی متوجه عملکرد آن بخش کدها خواهند شد.

برای مثال کد زیر با استاندارد های PSR نوشته شده است :

[php]
namespace Vendor\Package;

use FooInterface;
use BarClass as Bar;
use OtherVendor\OtherPackage\BazClass;

class Foo extends Bar implements FooInterface
{
    public function sampleFunction($a, $b = null)
    {
        if ($a === $b) {
            bar();
        } elseif ($a > $b) {
            $foo->bar($arg1);
        } else {
            BazClass::bar($arg2, $arg3);
        }
    }

    final public static function bar()
    {
        // method body
    }
}[/php]

همانطور که مشاهده میکنید، در این کد پس از namespace و دستورات use یک اینتر قرار گرفته و یا علامت } در ارتباط با کلاس Foo در خط بعدی نوشته شده است. برای نمونه، آرگومان های متد sampleFunction با کاما ( , ) و فاصله ( Space ) هم جدا شده اند؛ اگر توجه کنید کاما نیز به آرگومان چسبیده، بعد یک فاصله ایجاد شده و آرگومان دوم آمده است.